1) Մաշո՛,— ասաց դասամիջոցին Անդոն,— տեսնո՞ւմ ես էս դանակը։
Դասամիջոցին Անդոն Մաշոյին հարցրեց, թե տեսնում է այն դանակը:
2) — Դու քեզ լավ չես պահում, Անդոն… Փողոցային երեխայի նման ես։
Նա ասաց, որ Անդոն իրեն լավ չի պահում: Փողոցային երեխայի նման է:
3) Ձվերը ծախու չեն,— ասում է Անդոն և գլուխը բարձր պահած գնում է դեպի կամուրջը, դեպի մեր թաղը։
Անդոն գլուխը բարձր պահած գնում է դեպի կամուրջը, դեպի մեր թաղը ասում է, որ ձվերը ծախու չեն:
4) Ես ուսումնարան չեմ գնում,— ասում է նա առավոտյան։ Բայց Անա զիզին թախանձում է, և նա գալիս է ինձ հետ։
Առավոտյան ասում է, որ նա ուսումնարան չի գնում: Բայց Անա զիզին թախանձում է, և նա գալիս է նրա հետ։
5) — Ոտքը կծակի,— մտածում եմ ես և տխուր երգում Նուշիկի համար։
Ես մտածելով ասում եմ, որ ոտքը կծակի և տխուր երգում Նուշիկի համար։
6)— Դո՛ւրս կորիր այստեղից,— գոռաց «ավագը»։
Ավագը գոռաց, որ դուրս կորի այստեղից:
7) — Անպատկա՛ ռ,— շպրտեց նրա հետևից «ավագը»։
Շպրտեց նրա հետևից «ավագը» և ասաց անպատկառ:
8) Ճանապարհին կուտես,— և Անդոն իր տոպրակից հանում է բոված սիմինդր, որ ամեն առավոտ պատրաստում է Անա զիզին։
Անդոն իր տոպրակից հանում է բոված սիմինդր, որ ամեն առավոտ պատրաստում է Անա զիզին և ասում, որ ժանապարհին ուտի:
9) — Ճանաչեցի՞ր,— հարցնում է Անդոն։— Մաշոն է…—պատասխանում է և ծամծմում ծղնոտի կտորը։
Անդոն հարցնում է, թե արդյոք ճանաչեց, և պատասխանում է, որ Մաշոն է ծամծմելով ծղնոտի կտորը:
10) — Ա՜յ արևնիդ կծեմ, եկա՜ք,— կանչում է բրուտ Ավագը քարանձավի ներսից։
Կանչում է բրուտ Ավագը քարանձավի ներսից ասելով, թե ա՜յ արևնիդ կծեմ, եկա՜ք:
Մանուկյան Կարինա 