Մթնաձոր տանող միակ արահետն առաջին ձյունի հետ փակվում է, մինչև գարուն ոչ մի մարդ ոտք չի դնում անտառներում։ Սակայն Մթնաձորում այժմ էլ թավուտ անտառներ կան, ուր ոչ ոք չի եղել: Ծառերն ընկնում են, փտում, ընկած ծառերի տեղ նորն է ծլում, արջերը պար են խաղում, սուլում են չոբանի պես, ոռնում են գայլերը, դունչը լուսնյակին մեկնած, վարազները ժանիքով փորում են սև հողը, աշունքվա փտած կաղիններ ժողվում։
Մի ուրույն աշխարհ է Մթնաձորը, քիչ է ասել կուսական ու վայրի: Թվում է, թե այդ մոռացված մի անկյուն է այն օրերից, երբ դեռ մարդը չկար, և բրածո դինոզավրը նույնքան ազատ էր զգում իրեն, ինչպես արջը մեր օրերում։ Գուցե այդպես է եղել աշխարհն այն ժամանակ, երբ քարածուխի հսկա շերտերն են գոյացել և շերտերի վրա պահել վաղուց անհետացած բույսերի ու սողունների հետքեր։
Մթնաձոր — ոչ անձ, ուղղական հոլով, եզակի, վերացական, հատուկ
Արահետն — ոչ անձ, ուղղական հոլով, եզակի, վերացական, հասարակ
Ձյունի — ոչ անձ, սեռական հոլով, եզակի, թանձրացական, հասարակ
Գարուն — ոչ անձ, ուղղական հոլով, եզակի, վերացական, հասարակ
Մարդ — անձ, ուղղական հոլով, եզակի, թանձրացական, հասարակ
Ոտք — ոչ անձ, ուղղական հոլով, եզակի, թանձրացական, հասարակ
Անտառներում — ոչ անձ, ներգոյական հոլով, հոգնակի, թանձրացական, հասարակ
Ծառերն — ոչ անձ, ուղղական հոլով, հոգնակի, թանձրացական, հասարակ
Արջերը — ոչ անձ, ուղղական հոլով, հոգնակի, թանձրացական, հասարակ
Գայլերը — ոչ անձ, ուղղական հոլով, հոգնակի, թանձրացական, հասարակ
Դունչը — ոչ անձ, ուղղական հոլով, եզակի, թանձրացական, հասարակ
Լուսնյակին — ոչ անձ, սեռական հոլով, եզակի, թանձրացական, հասարակ
Վարազները — ոչ անձ, ուղղական հոլով, հոգնակի, թանձրացական, հասարակ
Ժանիքով — ոչ անձ, գործիական հոլով, եզակի, թանձրացական, հասարակ
Կաղիններ — ոչ անձ, ուղղական հոլով, հոգնակի, թանձրացական, հասարակ
Աշխարհ — ոչ անձ, ուղղական հոլով, եզակի, թանձրացական, հասարակ
Օրեր — ոչ անձ, ուղղական հոլով, հոգնակի, վերացական, հասարակ
Դինոզավրը — ոչ անձ, ուղղական հոլով, եզակի, թանձրացական, հասարակ
Բույսեր — ոչ անձ, ուղղական հոլով, հոգնակի, թանձրացական, հասարակ
Սողուններ — ոչ անձ, ուղղական հոլով, հոգնակի, թանձրացական, հասարակ
Մանուկյան Կարինա 