ՀՀ Սահմանադրության 2-րդ գլխի 23-50-րդ հոդվածներում գրված է Մարդու և քաղաքացու հիմնական իրավունքների և ազատությունների մասին։ Օրինակ՝ Յուրաքանչյուր ոք ունի կյանքի իրավունք: Ոչ ոք չի կարող կամայականորեն զրկվել կյանքից: Ոչ ոք չի կարող դատապարտվել կամ ենթարկվել մահապատժի: Յուրաքանչյուր ոք ունի ֆիզիկական և հոգեկան անձեռնմխելիության իրավունք:
Ըստ 27-րդ հոդվածի՝ յուրաքանչյուր ոք ունի անձնական ազատության իրավունք։ Ոչ ոք չի կարող զրկվել անձնական ազատությունից։ Միայն սահմանված մի քանի դեպքերում՝ դատարանի որոշմամբ, օրենքի պարտականությունը կատարելու դեպքում, անձի անօրինական մուտքը Հայաստանի Հանրապետության տարածք (այդ դեպքում կա սահմանված օրենք՝ կարելի է նրան աքսորել երկրից) և այլն։ Ինչպես նաև ոչ ոք չի կարող անձնական ազատությունից զրկվել միայն այն պատճառով, որ ի վիճակի չէ կատարելու քաղաքացիաիրավական պարտավորությունները:
Հոդված 30-ում գրված է, որ ՀՀ-ում կանանց և տղամարդկանց իրավունքները լիովին հավասար են։ 32-րդ հոդվածն այն մասին է, որ բնակարանը կարող է խուզարկվել միայն դատարանի որոշմամբ` օրենքով սահմանված դեպքերում և կարգով:
Ամուսնանալիս, ամուսնության ընթացքում, ամուսնալուծվելիս կինը և տղամարդն ունեն հավասար իրավունքներ (հոդված 35)։
Իսկ 36-րդ հոդվածը, որն ըստ իս՝ շատ կարևոր է, ծնողական պարտականությունների մասին է։ Հոդվածի կետերից մեկի համաձայն՝ ծնողներն իրավունք ունեն և պարտավոր են հոգ տանել իրենց երեխաների դաստիարակության, կրթության, առողջության, լիարժեք ու ներդաշնակ զարգացման մասին: Չափահաս աշխատունակ անձինք պարտավոր են հոգ տանել իրենց անաշխատունակ և կարիքավոր ծնողների մասին։