Հայոց լեզու, գրականություն: 07. 11. 2019թ.

Տանը

А почему ты? — Իսկ ինչու՞ դու

Как-то раз маленький Мишутка спросил своего отца Медведя:

Մի անգամ փոքրիկ քոթոթը հարցրեց իր հայրիկ արջին. 

— Папа, ты всех знаешь, кто живёт в нашем лесу?

-Հայրիկ, դու բոլորին գիտես, ո՞վ է ապրում մեր անտառում:

— Да, сынок, всех.

-Այո որդիս, գիտեմ: 

— А вот скажи мне, волк — самый храбрый? — спросил сын.

Ասա ինձ, գայլը ամենահամարձակն է, — հարցրեց որդին: 

— Он очень храбрый, намного храбрее, чем я, — ответил медведь.

-Նա շատ համարձակ է, ավելի համարձակ, քան ես, — պատասխանեց արջը: 

— А, тигр сильный? — не унимался Мишутка.

-Իսկ վագրը ուժե՞ղ է, — չթողեց քոթոթը: 

— Невероятно сильный, я с ним и близко сравниться не смогу.

— Անհավատալի ուժեղ է, ես նույնիսկ չեմ կարող համեմատվել նրա հետ:

— Ну, а рысь? Она ловкая?

-Դե ինչ, իսկ լուսանը: Նա կոկի՞կ է: 

— У-у-у! — пробормотал медведь. — Она настолько ловка, что лист не шелохнётся, когда она охотится за добычей.

-Օոոո, — փնթփնթաց արջը. — նա այնքան ճարպիկ է, որ տերևը չի խշխշում, երբ նա որսում է նպատակի համար: 

— А, что насчёт лисы? Говорят, она очень умная.

-Իսկ ի՞նչ է աղվեսը: Ասում են, որ նա շատ խելացի է: 

— Да, сынок, правильно говорят. Она действительно умна и проворна.

-Այո, որդիս, ճիշտ են ասում: Նա իրականում շատ խելացի և արագաշարժ է: 

— Так почему, папа, ты глава леса, а не тигр, волк или умная лиса? — в недоумении спросил Мишутка.

-Եվ ինչու՞ է, հայրիկ, որ դու ես անտառի գլուխը, ոչ թե վագրը, գայլը կամ խելացի աղվեսը: — տարակուսանքով հարցրեց քոթոթը: 

— Видишь ли, сынок, волк храбр, но не может быть осторожным. Тигр сильный, но очень вспыльчив. Рысь ловкая, но часто не может сохранить то, что приобрела. Лиса умная, но иногда свои навыки использует, чтобы обхитрить других, и поэтому попадает в неприятности. Ну а я просто вижу десять сущностей там, где они видят только одну. И в зависимости от ситуации и времени я бываю то лисой, то тигром, то волком. Вот только поэтому я и глава леса.

— Տեսնում ես, որդի, գայլը համարձակ է, բայց չի կարող զգույշ լինել: Վագրը ուժեղ է, բայց շատ տաքարյուն: Լուսանը արագաշարժ է, բայց հաճախ չի կարող ընտելանալ ձեռք բերածին: Աղվեսը խելացի է, բայց երբեմն օգտագործում է իր հմտությունները ուրիշներին գերազանցելու համար, և, հետևաբար, հայտնվում է խնդիրների մեջ: Դե, ես տեսնում եմ ընդհամենը տասը էություն, որտեղ նրանք տեսնում են միայն մեկը: Եվ կախված իրավիճակից ու ժամանակից, ես կամ աղվես եմ, կամ վագր կամ գայլ: Հենց այդ պատճառով ես անտառի գլուխն եմ:

Դասարանում

Бесхвостая лисица — պոչատ աղվեսը

Лисица потеряла хвост в какой-то западне и рассудила, что с таким позором жить ей невозможно. Тогда она решила склонить к тому же самому и всех остальных лисиц, чтобы в общем несчастье скрыть собственное увечье. Собрала она всех лисиц и стала их убеждать отрубить себе хвосты: во-первых, потому что они некрасивые, а во-вторых, потому что это только лишняя тяжесть. Но одна из лисиц на это ответила:

Աղվեսը թակարդում կորցրեց իր պոչը և պատճառաբանեց, որ իր համար անհնար է ապրել այդպիսի ամոթով: Այնուհետև նա որոշեց համոզել բոլոր մյուս աղվեսներին նույն բանը, որպեսզի թաքցնի իր սեփական դժբախտությունը: Նա հավաքեց բոլոր աղվեսներին և սկսեց համոզել, որ կտրեն իրենց պոչերը: Նախ, որովհետև նրանք տգեղ են, և երկրորդ, որովհետև դա լրացուցիչ բեռ է: Բայց աղվեսներից մեկը պատասխանեց նրան.

— Эх, ты! не дала бы ты нам такого совета, не будь тебе самой это выгодно.

-Օ, դու: Դու չէիր տա մեզ այդպիսի խրատ, եթե քեզ ձեռնատու չլիներ: 

Басня относится к тем, кто подаёт советы ближним не от чистого сердца, а ради собственной выгоды.

Առակը վերաբերում է նրանց, ովքեր իրենց հարազատներին խորհուրդներ են տալիս ոչ թե մաքուր սրտից, այլ իրենց շահերից ելնելով:

Թողնել մեկնաբանություն