1․ Աշխարհաբար փոխադրի՛ր առակը և գրավոր մեկնաբանի՛ր։
Որսորդն կալաւ կաքաւ մի եւ կամէր զենուլ: Եւ ասէ կաքաւն.
— Մի՛ սպանանէր զիս, զի ես խաբեցից զբազում կաքաւս ու ածից յականատս քո:
Եւ ասէ որսորդն.
— Այժմ ստուգիւ մեռցիս ի ձեռաց իմոց, զի զսիրելիս եւ զազգականս քո մատնես ի մահ:
Որսորդը մի կաքավ է բռնում և ցանկանում նետում նրան մորթել: Կաքավն ասում է.
-Մի սպանիր ինձ, ես կխաբեմ շատ կաքավների և կբերեմ քո թակարդը:
-Այժմ իսկապես կմեռնես իմ ձեռքով, որ քո սիրելիներին և ազգականներին մատնում ես մահվան:
2․ Վերհիշի՛ր գոյական խոսքի մասը։
Նախադասությունից դո՛ւրս գրիր բոլոր գոյականները՝ նշելով նրանց բոլոր հատկանիշները։
Աշուն էր՝ տերևաթափով, արևի նվազ ջերմությամբ, դառնաշունչ քամիով, որ ծառերի ճղներից պոկում էր դեղնած տերևները, խմբերով քշում, տանում հեռու ձորերը։
Աշուն — գոյական, եզակի, թանձրացական, անորոշ, հասարակ, ոչ անձ, ուղղական հոլով
Տերևաթափով — գոյական, եզակի, թանձրացական, անորոշ, հասարակ, ոչ անձ, գործիական հոլով, ան արտաքին հոլովում
Արևի — գոյական, եզակի, թանձրացական, անորոշ, հասարակ, ոչ անձ, սեռական հոլով, ի արտաքին հոլովում
Ջերմությամբ — գոյական, եզակի, վերացական, անորոշ, հասարակ, ոչ անձ, գործիական հոլով, ան արտաքին հոլովում
Քամիով — գոյական, եզակի, թանձրացական, անորոշ, հասարակ, ոչ անձ, գործիական հոլով, ու արտաքին հոլովում
Ծառերի — գոյական, հոգնակի, թանձրացական, անորոշ, հասարակ, ոչ անձ, սեռական հոլով, ի արտաքին հոլովում
Ճղներից — գոյական, հոգնակի, թանձրացական, անորոշ, հասարակ, ոչ անձ, բացառական հոլով, ի արտաքին հոլովում
Տերևները — գոյական, հոգնակի, թանձրացական, որոշյալ, հասարակ, ոչ անձ, ուղղական հոլով, ի արտաքին հոլովում
Խմբերով — գոյական, հոգնակի, թանձրացական, անորոշ, հասարակ, ոչ անձ, գործիական հոլով, ի արտաքին հոլովում
Ձորերը — գոյական, հոգնակի, թանձրացական, որոշյալ, հասարակ, ոչ անձ, հայցական հոլով, ի արտաքին հոլովում
3․ Վերհիշի՛ր ածական խոսքի մասը։
Նախադասությունից դո՛ւրս գրիր բոլոր ածականները՝ նշելով նրանց հատկանիշները։
Ամայի ձորերում, դեղնակարմիր անտառի և հնձած արտերի վրա իջել էր մի պայծառ տխրություն։
Ամայի — որակական ածական
Դեղնակարմիր — հարաբերական ածական
Հնձած — հարաբերական ածական
Պայծառ — որակական ածական
4․ Լրացրո՛ւ բարդ նախադասության երկրորդ նախադասությունը։
Չորացած ոստերի և ցողունների մի կապ ժողովել էր, որ իր հետ տանի:
Աշնան արևը ջերմացնում էր նրան, իսկ ձմռանը՝ ոչ:
Նա առանց հոգնության երկար կմնար այդ դիրքով, սակայն ավել ժամանակ չուներ:
Արևի տակ ժպտում էր վերջին արևածաղիկը, որն էլ ուժեղ փայլում էր:
Մաշված դուռը դողդոջ երգում էր մի հին երգ ու գեղեցկացնում գիշերը: