Շարադրություն, հետաքրքիր օրվա ամփոփում.
Մեր դպրոցի սովորույթներից է Հայաստանի անկախության օրը լինել բարձունքին, նորովի բացահայտել Հայաստանը: Այս տարին բացառություն չէր ու մեր ուղղությունն էր Արագածոտն՝ դեպի Ամբերդ ամրոց, Վահրամաշեն եկեղեցի, Մնացականյանների օջախ, Արշակունիների դամբարան: Ճամփորդելով, մեր օրը դարձրեցինք ավելի հետաքրքիր, ուրախ, ուսումնական ու տոնական:
Մեր առաջին կանգառը Ամբերդ ամրոցն էր, որը գտնվում էր Արագածոտնի մարզում՝ Վահրամաշեն եկեղեցու կողքին: Ես շատ անգամներ էի լսել ամրոցի մասին ու միշտ ցանկացել էի գտնվել այնտեղ: Ամրոցը շատ գեղեցիկ էր, բարձրահարկ: Ճիշտ է, այն կիսաքանդ էր, սակայն դա չէր խանգարում ամրոցին լինել գեղեցիկ: Ամրոց մտնելով թշնամին կարծում է, թե գտնվում է ինչ-որ քաղաքում: Սակայն, ներս մտնելու պահին նա հայտնվում է շրջափակման մեջ: Կան կարծիքներ, որ ամրոցի ու եկեղեցու քարերը բերված են դիմացի ձորից: Ի միջի այլոց, ամեն քարը կշռում է մի քանի կիլոգրամ:
Շրջելով ամրոցով, մտանք Վահրամաշեն եկեղեցի: Եկեղեցին կառուցել է Վահրամ Պահլավունին՝ 1026 թվականին: Եկեղեցին զարմացնում էր իր մուտքի դիզայնով: Ինչպես մնացած շատ եկեղեցիներ, Վահրամաշեն եկեղեցու տարածքում կային շատ խաչքարեր: Դրսի պատերին կային շատ հին փորագրություններ, տեսարանը շատ գեղեցիկ էր՝ հետևում Արարատ լեռն էր: Մենք իմացանք, որ ներքևով հոսում էին երկու գետերը՝ Արխաշան և Ամբերդը: Ցավոք, գետը հոսում էր խողովակների միջով, ու չկարողացանք տեսնել:
Մեր հաջորդ կանգառը Մնացականյաննների տունն էր, որը գտնվում էր Բյուրական գյուղում: Արթուր Մնացականյանը 30 տարի զբաղվել է գինեգործությամբ ու մինչ օրս էլ շարունակում է իր գործը: Ինձ շատ դուր եկավ բակի հետաքրքիր դիզայնը, ծաղիկներն ու ծառերը: Իսկ ամենից շատ ինձ հիացրեց պատից կախված ցուցանակը, որտեղ նկարված էր տան բակն ու գինի պատրաստման սրահը առաջ ու հիմա: Անկեղծ, տարբերությունը շատ մեծ էր: Այնտեղ մեզ հյուրասիրեցին Մնացականյանների գինին: Տպավորությունս շատ վառ է, շատ հետաքրքիր ժամանակ անցկացրեցինք:
Ու մեր վերջին կանգառը Արշակունիների դամբարանն էր: Այս պահին այնտեղ իրականացվում են պեղումներ ու հետազոտություններ: Սկզբում մենք նստեցինք մի անկյունում, իսկ ընկեր Ազնիվը մեզ պատմեց դամբարանի պատմության, դրա հետ կապված դեպքերի մասին: Ձախ կողմում քանդված եկեղեցին էր, իսկ դրա տակ գտնվում էր դամբարանը: Դամբարանում շատ մութ էր: Կար երկու փոս, կարծում եմ՝ գերեզմանի տեղերն էին:
Մի խոսքով՝ մեր օրը շատ ուրախ ու ուսումնական անցավ: Մենք կարողացանք բացահայտել ևս մեկ հետաքրքիր տեսարժան վայր Հայաստանի տարածքում: Իսկ ամենից շատ ինձ ուրախացրեց ու հետաքրքրեց Ամբերդ ամրոցը: Անկեղծ, շատ գեղեցիկ տեսք ուներ, պատմությունն էլ շատ հետաքրքիր էր: