Ես ընթերցեցի Վյաչեսլավ Պրախի «Բառեր, որ մեզ չեն ասել մեր ծնողները» ստեղծագործությունից մի փոքր հատված: Հեղինակը ստեղծագործության միջոցով իր դստերն ու որդուն ճիշտ խորհուրդներ էր տալիս կյանքի մասին: Նա շատ կարևորում էր տղամարդու խոսքը, խոստումն ու պատասխանատվությունը: Դստերը խորհուրդ էր տալիս հեռու մնալ այն մարդկանցից, ում նա չի սիրում: Ասում էր, որ երբեք պետք չէ մարդկանց վատը ցանկանալ կամ անիծել, քանի որ կյանքը բումերանգ է: Կյանքում արված ամեն վատություն բումերանգի պես հետ է գալու մեզ: Անկեղծ լինեմ, իմ կարծիքով հեղինակը շատ ճիշտ խորհուրդներ է տալիս իր երեխաներին և ինչո՞ւ ոչ, նաև մեզ: Ինձ դուր են գալիս նման նամականիները, անկեղծ խոստովանությունները նման հեղինակների կողմից, քանի որ անկեղծ գրված ստեղծագործությունները միշտ էլ գեղեցիկ ու գրավիչ են ստացվում:
Ես դուրս եմ բերել այն հատվածները, որոնք ինձ համար ամենից կարևորն էին ստեղծագործության մեջ:
- Ժամանակները փոխվում են, համաձայն եմ, բայց մարդկանց զգացմունքները՝ ոչ։
- Չես սիրում, ատում ես, արհամարհում ես ողջ հոգով, ուրեմն ուղղակի բա՛ց թող։ Մի՛ խփիր, մի՛ սպանիր, մարդուն վատը մի՛ ցանկացիր՝ անիծելով։ Ուղղակի բա՛ց թող, ուղղակի մոռացի՛ր։
- Այս կյանքում քեզ ի վերջո կվերադառնա բումերնագի պես ամեն բան, բարձրում սավառնող իմ, ուզես թե չուզես։ Գիտես դա, թե ոչ։ Ցավում եմ, բայց այդպես է լինելու։
- Չես սիրում, ատում ես, քանի որ հիասթափվել ես մարդուց, ուղղակի բաց թող նրան։ Ասա, որ չես կարողանա, որ չես թելադրի, որ այլևս անհնար է հարություն տալ․․․ Ասա այնպես, ինչպես որ կա։
- Եզակի տաղանդ է տված խոստումը պահելը։
- Ամոթալի չէ ասել «ոչ», «չի ստացվում», «չեմ կարող», բայց ահա եթե մարդուն ինչ-որ բան ես խոստացել ու չես պահել խոստումդ, ուրեմն թուլություն ես ցուցաբերել։
- Անկեղծ լինեմ, եթե հստակ գիտես, որ չես անելու, ավելի լավ է պատասխանիր,որ չես կարող, հակառակ դեպքում քեզնից կհիասթափվեն և կսկսեն վերաբերվել լրիվ այլ կերպ։
- Գիտե՞ս՝ ինչու են տղամարդկանց միջավայրում շատ գնահատում խոսքին հավատարիմ մարդկանց։ Որովհետև այդպիսով կարելի է հայտնաբերել տղամարդու ոգին կամ էլ բնավ չհայտնաբերել այն։
- Հաճախ մենք տարիներ շարունակ գդալ-գդալ հավաքում ենք մեր հանդեպ հարգանքը, և մի սխալ արարքի պատճառով այն դեն նետում դույլերով։
- Բառը, որդիս, ուղղակի ձայն չէ։
- Միլիոն տոկոսով համոզված եմ այն ամենում, ինչ գրում եմ հիմա․ կատարածդ խոստումներով են դատելու քո մասին։
Մանուկյան Կարինա 