A son took his old father to a restaurant for an evening dinner. Father being very old and weak, while eating, dropped food on his shirt and trousers. Other diners watched him in disgust while his son was calm.
Որդին տարեց հորը տարավ ռեստորան, որ ընթրեն: Հայրը շատ ծեր և ծույլ էր, ուտելիս ճաշը թափվում էր տաբատի ու շապիկի վրա: Այլ ճաշողները զզվանքով նրան էին նայում, մինչ որդին հանգիստ էր:
After he finished eating, his son who was not at all embarrassed, quietly took him to the washroom, wiped the food particles, removed the stains, combed his hair and fitted his spectacles firmly. When they came out, the entire restaurant was watching them in dead silence, not able to grasp how someone could embarrass themselves publicly like that. The son settled the bill and started walking out with his father.
Ուտելուց հետո որդին, որն ընդհանրապես չէր ամաչում, հանգիստ տարավ լվացարանի մոտ, սրբեց սննդի հետքերը, մաքրեց կեղտերը, սանրեց մազերն ու ակնոցն ամուր դրեց: Երբ դուրս եկան, ամբողջ ռեստորանը լուռ նրանց էր նայում՝ չհասկանալով, թե ինչպես կարող է ինչ-որ մեկը իրեն բոլորի ներկայությամբ այդպես ամաչեցնել: Որդին վճարեց հաշիվն ու հեռացավ հոր հետ:
At that time, an old man amongst the diners called out to the son and asked him, “Don’t you think you have left something behind?”.
Այդ ժամանակ մի ծերունի, ով ճաշում էր այդտեղ կանչեց որդուն ու հարցրեց.
-Չե՞ք կարծում, որ ինչ-որ բան թողել եք ետևում:
The son replied, “No sir, I haven’t”.
Որդին պատասխանեց.
-Ո՜չ, պարոն, չեմ թողել:
The old man retorted, “Yes, you have! You left a lesson for every son and hope for every father”.
Ծերունին պատասխանեց.
-Այո, ունեք: Դուք դաս թողեցիք յուրաքանչյուր որդու համար ու հույս յուրաքանչյուր հոր համար:
The restaurant went silent.
Ռեստորանում լռություն էր:
Մանուկյան Կարինա 