1․ Կարդացեք պատմվածքը։
2․ Ի՞նչ գաղափարներ են արտահայտված պատմվածքում։
Պատմվածքում նկատել եմ մի քանի գաղափարներ, որոնք իր գործի մեջ ներառել էր հեղինակը։ Ահա դրանցից մեկը․ «Ու վերջիվերջո որոշեցի, որ պետք չէ ատել թշնամիներին։ Ավելի լավ է չարին բարությամբ պատասխանել»։
Նկատեցի, որ պատմվածքում կար հակադրություն, երբ գլխավոր հերոսը փորձում էր վերականգնել արդարությունը գյուղում՝ բոլորին ամաչեցնելով իրենց վատ արարքների համար։ Ճիշտ է, ամեն սուտ բացահայտվեց, բոլորն իրենց գաղտնիքները պատմեցին միմյանց, սակայն, ըստ իս՝ այդ չէր գլխավոր հերոսի նպատակը։ Գյուղում ամեն ինչ խառնվեց իրար՝ շատերը խզեցին իրենց կապերը գյուղի բնակիչներից շատերի հետ, բացահայտվեց մեկի կնոջ դավաճանությունը և բաժանվելով դժբախտացան։ Կարծում եմ՝ գաղափարներից մեկը կարող էր լինել այն, որ եթե աշխարհում վերանա սուտը և ամեն բան լինի արդար շատերը կդժբախտանան, քանի որ առանց այդ ստի, կարելի է ասել, չեն կարող։ Եթե բացահայտվի բոլորի գաղտնիքները, կյանքում արած բոլոր անարդարությունները, աշխարհում կկատարվի այն, ինչ կատարվեց այդ գյուղում։
Հետաքրքրեց նաև այս հատվածը, որը դուրս եմ բերել պատմվածքից․ «Քարոզիչ Մարտինի գլխում ոչ մի բարեպաշտ միտք չկար։ Պարզվեց, որ նա մտածում էր, թե ինչպիսի պատճառաբանություններ անի ծխական խորհրդում, որ իր աշխատավարձը բարձրացնեն։ Մտքում անեծքներ թափեց խորհրդի մի քանի անդամների գլխին՝ նրանց ժլատության համար, ու ես համաձայնեցի նրա հետ, որովհետեւ նրանք իսկապես ժլատ էին»։ Ըստ իս՝ այս հատվածով հեղինակն ուզում էր ասել այն, որ շատերի արտաքինը կարող է լինել խաբուսիկ։ Օրինակ՝ չէինք կարող պատկերացնել, որ եկեղեցուն նվիրված բարի համբավ ունեցող մեկը կարող էր ունենալ նման մտքեր, նման անցյալ, ինչպես քարոզիչ Մարտինն էր։
Ինձ համար հետաքրքիր էր նաև այս հատվածը․ «Դա շատ դժվար գործ էր, ու երբեմն քիչ էր մնում դեռ քաշեի։ Այդ ժամանակ ինքս ինձ հիշեցնում էի, որ դա իմ պարտքն է՝ հո իզուր տեղը չի շնորհվել ինձ այդ զորությունը։ Ուրեմն պիտի անեմ այն ամենը, ինչ կախված է ինձանից։ Եվ դա պետք է անեմ ոչ թե եսապաշտական շահերից ելնելով, այլ միայն ուրիշ մարդկանց բարիք պարգեւելու համար»։
Մանուկյան Կարինա 