Ժամանակի արժեքը

Once, a king and a lazy man named Haria were very good friends. One morning, the king said, “Why don’t you do work to earn some money?”

Մի թագավոր և Հարիա անունով մի ծույլ մարդ շատ լավ ընկերներ էին։ Մի առավոտ թագավորն ասաց.

-Ինչո՞ւ չես աշխատում, որ գումար վաստակես։

Haria said, “No one gives me job. My enemies told everyone that I never do any work in time.”

Հարիան ասաց․

-Ոչ ոք ինձ աշխատանք չի տրամադրում։ Թշնամիներս բոլորին ասել են, որ երբեք ճիշտ ժամանակին որևէ աշխատանք չեմ անում։

The kind king said, “You can go into my treasury and collect as much wealth as you can, till sunset.”

Բարի թագավորն ասաց․

-Դու կարող ես մտնել իմ գանձարան և մինչ մայրամուտ վերցնես այնքան հարստություն, որքան կարող ես։

Haria rushed home to tell this to his wife. She said, “Go and get the gold coins and gems now.”

Հարիան շտապեց տուն՝ կնոջն այդ մասին տեղեկացնելու։ Նա ասաց․

-Գնա՛, վերցրո՛ւ ոսկե մետաղադրամներն ու գոհարները հենց հիմա։

“I cannot go now. Give me lunch first.”

-Հիմա չեմ կարող գնալ։ Նախ ինձ ճաշ տուր։

After lunch, he took a nap for an hour. Then in the late afternoon, he picked some bags and went to the palace. On the way, he felt hot so he sat under a tree to rest. Then, two hours later, he got up to go but saw a man showing some magic tricks. He stopped to watch for an hour again.

Ճաշից հետո նա մեկ ժամ քնեց։ Հետո ուշ կեսօրին վերցրեց մի քանի պայուսակ ու գնաց պալատ։ Ճանապարհին շոգում էր, այդ պատճառով էլ նստեց ծառի տակ, որպեսզի հանգստանա։ Երկու ժամ անց վեր կացավ գնալու, բայց տեսավ մի մարդու, ով կախարդական հնարքներ էր ցույց տալիս։ Եվ նա կանգ առավ ևս մեկ ժամ՝ այն դիտելու։

When he reached the palace it was already time for sunset. The palace gates had been shut. So Haria had lost a golden chance because he had not learnt the value of time.

Երբ նա հասավ պալատ, արդեն մայրամուտ էր և պալատի դարպասները փակվել էին։ Այսպիսով՝ Հարիան կորցրեց իրեն տրված ոսկե հնարավորությունը, քանի որ դեռ չէր սովորել ժամանակի արժեքը։