Երազում եմ, որ ավարտվի այս ամենը. Մի օր բացեմ աչքերս և նորից գնամ դպրոց:
Շատ եմ կարոտել իմ ընկերներին, նրանց կարիքն եմ զգում: Ուզում եմ նորից նրանց ամեն օր տեսնեմ, որպեսզի չհասցնեմ կարոտել: Այս ընթացքում ես հասկացա, որ առանց նրանց իմ կյանքը փոքր ինչ անհետաքրքիր է:
Ճիշտ է, համարյա ամեն օր շփվում ենք միասին նամակագրության և զանգի միջոցով, բայց կարծում եմ, որ ավելի լավ կլինի իրար տեսնենք:
Չեմ համբերում, թե երբ է ավարտվելու համաճարակը, գալու այն օրը երբ աշխարհը նորից կհանգստանա, այն օրը, երբ նորից կտեսնեմ իմ ընկերներին:
Ես շնորհակալ եմ Աստծուն, որ ինձ է տվել աշխարհի ամենալավ ընկերներին, ովքեր միշտ իմ կողքին են . . . 😥 B F F ❤
Մանուկյան Կարինա 