Մի անգամ, ուժեղ ալիքը իր հետ ափ դուրս բերեց մեծ քանակությամբ ծովաստղեր: Երբ դադարեց ալիքի հոսքը, այդ փոքրիկ ծովաստղերը մնացին ափին և սկսեցին չորանալ արևի ճառագայթների տակ: Տղան, որը զբոսնում էր ափին, սկսեց աստղերը նետել ծովը, որպեսզի նրանք կարողանան շարունակել իրենց կյանքի ուղին:
Նրան մոտեցավ մի տղամարդ և հարցրեց.
-Ինչ ես անում, չէ որ դու չես կարող փրկել նրանց բոլորին, քո արարքը ոչինչ չի փոխի:
-Իհարկե ես չեմ կարող փրկել նրանց բոլորին, բայց…
Տղան վերցրեց հաջորդ ծովաստղը, երկար նայեց նրան, շատ մտածեց և հերթական ծովաստղը գցելով ջուրը ասաց.
-Բայց իմ այս փոքրիկ արարքը կփոխի շատ բան, հենց այս ծովաստղի կյանքի համար:
Առակը պատմում էր այն մասին, որ ավելի լավ է փրկել մի քանիսին, քան ոչմեկին:
Մանուկյան Կարինա 