Մի փոքրիկ ուշ գիշերին Եգիպտոսի մասին հաղորդում էր դիտում: Երբ նրա քունը տարավ գնաց որ քնի: Նա մի երազ տեսավ, որ իբրև թե իր մայրիկի և հայրիկի հետ գնացել է Եգիպտոս: Այնտեղ հանկարծակի նա տեսավ եգիպտական բուրգերը:
-Տեսեք մայրիկ, հայրիկ սա եգիպտական բուրգն է: Մայրիկ այն անպայման նկարիր:
Եվ երբ տղան արթնանում է տեսնում է որ արդեն տանն է և ինքն իրեն մտածում է:
-Ես ինչ շուտ Եգիպտոսից վերադառձանք Հայաստան:
Մեկ էլ տղան տեսնում է որ իր տատիկն ու պապիկը հյուր են եկել:
-Բարև տատիկ: Բարև պապիկ:
-Ինչպես ես թոռնիկս:
-Շատ լավ, իսկ դուք գիտեք, որ մենք երեկ գնացել էինք Եգիպտոս:
Տատիկն ու պապիկը շատ զարմացան:
-Մայրիկ, որ խնդրեմ երեկվա ֆոտոները ցույց կտաս տատիկին ու պապիկին:
-Տղաս մենք երեկ ոչ մի տեղ էլ չենք գնացել, դու երազ ես տեսել:
Փոքրիկը իհարկե շատ տխրեց, որովհետև նա շատ էր ուզում իր ընկերներին պատմել, որ Եգիպտոսում է եղել: Եվ տեսնելով, որ երեխան տխուր է հայրիկն ասաց:
-Ոչինչ փոքրիկս մի տխրիր մենք վաղը անպայման կգնանք Եգիպտոս և դու կտեսնես, թե ինչ հետաքրքիր կանցնի մեր օրը:
-Իսկապես հայրիկ:
-Այո իհարկե:
Երեխան շատ ուրախացավ, որ կգնա Եգիպտոս և շնորհակալություն հայտնեց մայրիկին ու հայրիկին, որպեսզի չթողեցին, որ նա տխրի:
Month: Սեպտեմբերի 2017
Երկու ուրվական
Ես եմ, դու ես, ես ու դու
Գիշերում այս դյութական,
Մենք մենակ ենք,— ես ու դու
Ես էլ դու եմ՝ ես չըկամ…
Չըկան օրերն ահարկու,
Չըկա ժամ ու ժամանակ,
Ուրվական ենք մենք երկու
Միշտ իրար հետ, միշտ մենակ…
Մոռացել ենք անցյալում
Տրտունջ, թախիծ ու խավար. —
Մի ուրիշ լույս է ցոլում
Մեղմ ու անուշ մեզ համար…
Ես եմ, դու ես, ես ու դու
Գիշերում այս դյութական,
Մենք մենակ ենք — ես ու դու,
Ես էլ դու եմ՝ ես չըկամ…
Թարկմանություն ռուսերենից
Մի անգամ, ուժեղ ալիքը իր հետ ափ դուրս բերեց մեծ քանակությամբ ծովաստղեր: Երբ դադարեց ալիքի հոսքը, այդ փոքրիկ ծովաստղերը մնացին ափին և սկսեցին չորանալ արևի ճառագայթների տակ: Տղան, որը զբոսնում էր ափին, սկսեց աստղերը նետել ծովը, որպեսզի նրանք կարողանան շարունակել իրենց կյանքի ուղին:
Նրան մոտեցավ մի տղամարդ և հարցրեց.
-Ինչ ես անում, չէ որ դու չես կարող փրկել նրանց բոլորին, քո արարքը ոչինչ չի փոխի:
-Իհարկե ես չեմ կարող փրկել նրանց բոլորին, բայց…
Տղան վերցրեց հաջորդ ծովաստղը, երկար նայեց նրան, շատ մտածեց և հերթական ծովաստղը գցելով ջուրը ասաց.
-Բայց իմ այս փոքրիկ արարքը կփոխի շատ բան, հենց այս ծովաստղի կյանքի համար:
Առակը պատմում էր այն մասին, որ ավելի լավ է փրկել մի քանիսին, քան ոչմեկին:
Իմ մասին
Ես Մանուկյան Կարինան եմ: Սովորում եմ միջին դպրոցում: Ազատ ժամանակ սիրում եմ գիրք կարդալ, հեռուստացույց դիտել, երգել և նկարել: Իմ ընտանիքի անդամներն են ՝ հայրիկս, մայրիկս և եղբայրս: Դասերից սիրում եմ մաթեմատիկան, մայրենին, ֆրանսերենը և ռուսերենը:
Գորտի մասին պատմություն
Ես նստած եմ հին լճակի մոտ, որ լեցուն է գորտերով: Լճակի եզրերին խիտ աճել են որձախոտն ու շաքարեղեգը: Ափին՝ շաքարեղեգի և որձախոտի վրա հակված, քամու տակ հաճելի շրշում են բարձրիկ ուռիները: Իսկ դրանց գլխավերևում` ամառային կապույտ երկինքն է, և այնտեղ շողշողում են, հանց ապակու բեկորներ, ժանյակավոր ամպերը: Եվ այդ ամենի արտացոլանքը լճակում շատ ավելի գեղեցիկ տեսք ունի, քան իրականության մեջ: Լճակում ապրող գորտերը ողջ օրն անձանձիր կռկռում են` կըռ, կըռ: Բայց իրականում գորտերի միջև կատաղի վեճեր են տեղի ունենում: Սխալ կլիներ պնդելը, թե գորտերը խոսում էին միայն Եզովպոսի ժամանակներում: Գորտերից մեկը շաքարեղեգի տերևներից մեկի վրա տեղավորված և իրեն համալսարանական պրոֆեսոր երևակայելով՝ հայտարարեց.
— Ինչի՞ համար գոյություն ունի ջուրը: Այն բանի համար, որ մենք` գորտերս, կարողանանք լողալ: Ինչի՞ համար գոյություն ունեն միջատները: Այն բանի համար, որ մենք կարողանանք նրանցով սնվել:
— Ճիշտ է, ճիշտ է,- գոչում էին լճակում նստած գորտերը: Լճակի ողջ մակերեսը, որում արտացոլվում էին երկինքը, խոտը և ծառերը, համարյա ամբողջովին լցված էր գորտերով, և այդ պատճառով նրանց հավանության բացականչությունները բավական ազդեցիկ էին հնչում:
Այդ պահին զարթնեց ուռենու բնի մոտ քնած օձը, ում արթնացրել էր տաղտկալի կռկռոցը: Գլուխը բարձրացնելով, նա նայեց լճակի կողմը և քնատ թուքը կլլեց:
— Ինչի՞ համար գոյություն ունի երկիրը: Այն բանի համար, որ նրա վրա աճեն ծառերն ու խոտը: Որպեսզի ստվեր ստեղծեն մեզ համար՝ գորտերիս: Հետևաբար, կարելի է պնդել, որ ողջ երկիրը գոյություն ունի մեզ համար` գորտերիս:
— Ճիշտ է, ճիշտ է:
Երկրորդ անգամ լսելով հավանության բացականչությունները, օձը մտրակի պես պրկվեց: Նա անաղմուկ սողաց դեպի շաքարեղեգը, և սև աչքերը փայփլացնելով՝ սկսեց ուշադիր զննել, թե ինչ է տեղի ունենում լճակում:Շաքարեղեգի տերևի վրա բազմած գորտը, առաջվա պես իր վիթխարի բերանը լայն բաց արած, հռետորություն էր անում.
— Ինչի՞ համար գոյություն ունի երկինքը: Այն բանի համար, որ նրանից կախված լինի արևը: Հետևաբար, կարելի է պնդել, որ ողջ երկինքը գոյություն ունի մեզ համար՝ գորտերիս: Այսպիսով, և ջուրը, և խոտը, և ծառերը, և միջատները, և երկիրը, և երկինքը, և արևը գոյություն ունեն մեզ համար՝ գորտերիս: Այսպիսով, անհերքելի է այն փաստը, որ ողջ տիեզերքը գոյություն ունի մեզ համար: Բացատրելով ձեզ այդ փաստը, ես դրա հետ մեկտեղ՝ կկամենայի շնորհակալ լինել Ամենազորին այն բանի համար, որ տիեզերքը նա ստեղծել է մեզ համար` գորտերիս:
Հայացքը երկինք ուղղելով և մոլեգին աչքերը պտտեցնելով, գորտը դարձյալ լայն բաց արեց իր վիթխարի բերանն ու ազդարարեց.
— Թող սուրբ լինի անունը քո, տեր…
Չհասցրեց նա ավարտել, երբ առ նա սուրաց օձի գլուխը, և պերճախոս գորտը հայտնվեց օձի երախում:
— Կըռ, կըռ, դա սարսափելի է:
— Կըռ, կըռ, դա սարսափելի է:
— Սարսափելի է, կըռ, կըռ:
Մինչ լճակի ցնցված բնակիչները ճչում էին, օձը հանգիստ կուլ տվեց գորտին և թաքնվեց շաքարեղեգի մացառուտներում: Այդժամ մի այնպիսի իրարանցում սկսվեց, որ դեռևս երկրի երեսին չէր տեսնվել, համենայն դեպս, այն ժամանակվանից, ինչ գոյություն ուներ այս լճակը: Ես ինքս լսեցի, թե ինչպես մի գորտ արտասվաթոր հարցնում էր.
— Եվ ջուրը, և խոտը, և ծառերը, և միջատները, և երկիրը, և երկինքը, և արևը գոյություն ունեն մեզ համար՝ գորտերիս: Իսկ օձն ինչպե՞ս: Օ՞ձն էլ մեզ համար գոյություն ունի:
— Միանգամայն ճիշտ է: Օձն էլ գոյություն ունի մեզ համար՝ գորտերիս, թե չէ մենք անսահմանորեն կբազմանայինք: Իսկ եթե մենք այդքան բազմանանք, ապա նեղվածք կլիներ լճակում` մեր աշխարհում: Ահա թե ինչու են սողում օձերը, որպեսզի ուտեն մեզ՝ գորտերիս: Պետք է ելնել այն բանից, որ կերված գորտը զոհ է՝ մեծամասնության երջանկության համար մատուցված: Դու լիովին ճիշտ ես: Օձերն էլ գոյություն ունեն մեզ համար` գորտերիս: Ամեն բան աշխարհում, ամենայն ինչ առանց բացառության, գոյություն ունի մեզ համար՝ գորտերիս: Թող սուրբ լինի անունը քո, Տեր:
Դա իմ լսած պատասխանն էր տարեց մի գորտից:
Սիրելի, հարազատ մարդ
Իմ սիրելի և հարազատ մարդը դա իմ մայրն է: Նա շատ բարի, խելացի, հոգատար և աշխատասեր է: Աշխատում է Մխիթար սեբաստացի կրթահամալիրում, որպես երկարացված օրվա դասավանդող, Նաև իմ փոքր եղբոր, ուսուցչուհին: Շատ կուզեի լինել մայրիկիս փոխարեն, ես չեմ ուզում փոքր լինել:
Եթե ես տղա լինեի
Եթե ես տղա լինեի կհագնեի իմ եղբոր շորերը: Կունենայի եղբորս կամ հայրիկիս կոշիկներից, մազերից, շապիկներից և այլն: Այդ ժամանակ ես կլինեի շատ քաջ: Կոգնեի հայրիկիս, որպեսզի նա կառույցի մեր նոր տունը, կգնայի հայրիկի հետ աշխատանքի, բայց չէի օգնի մայրիկիս տան հարցերով: Ես չեմ ուզում լինել տղա, ինձ թվում է երբ աղջիկ լինեմ ավելի լավ կլինի:
Տնային առաջադրանք 21.09.2017
Ինչպես փոխվել
Մի անգամ մի երիտասարդ հարցրեց փիլիսոփային.
— Ին՞չպես փոխվեմ:
— Դու՝ դու ես: Դու չես կարող քեզ փոխել ճիշտ այնպես, ինչպես չես կարող փախչել այն աստիճանից, որին հասել ես:
— Ուրեմն, ոչինչ չի՞ կարելի անել,- հուսահատվեց երիտասարդը:
— Կարելի է. հասկանալով և ընդունելով քո այդպիսին լինելու իրողությունը:
— Ինչպե՞ս ես կփոխվեմ, եթե ընդունեմ ինձ այնպիսին, ինչպիսին կամ:
— Իսկ ինչպե՞ս կփոխվես, եթե չընդունես քեզ այնպիսին, ինչպիսին կաս: Այն, ինչ չես ընդունում, անհնար է փոխել: Այն կարելի է միայն տրորել, ոչնչացնել:
Սովորողի 1- ին շրջանի անհատական ուսպլան
- դասացուցակ
- ժամատախտակ
- ընտրություն- ֆրանսերեն
- մարզաձև-թենիս
- մարզական ակումբ-
- լրացուցիչ կրթություն դպրոցում` ակումբներ; երգչախումբ; պար; պարսկերեն; այլ…
- լրացուցիչ կրթություն դպրոցից դուրս-սահադաշտ
- շուրջտարյա նախագծեր-
- աշխատող- սովորող
- որ երթուղիից եք օգտվում, նշել համարը, վարորդին-չեմ օգտվում
Տնային առաջադրանք Ինչու է պետք իմանալ մեր նախնիների մասին
Ինչու է պետք իմանալ մեր նախնիների մասին
Յուրաքանչյուր ազգ և ժողովուրդ, պարտավոր է իմանալ իր նանիների անցյալի մասին, որպեսզի սերնդե սերունդ փոխանցվի: Եթե ազգը և ժողովուրդը անցյալ չունեն, ուրեմն նրանք չեն կարող ապագա ունենալ:
Մանուկյան Կարինա 